Unha ola de calor e polvo sahariano adianta o veran uns meses

Un verán adiantado percorre a Península Ibérica. O pasado domingo día 10 de maio, as temperaturas medias de toda España, agás na conca mediterránea e Galicia e Asturias, estiveron entre sete e 12 graos centígrados por enriba da temperatura media desta época do ano, segundo a Axencia Española de Meteoroloxía (Aemet). E no resto das rexións o mercurio marcou entre dous e sete graos por enriba da media. Son variacións moi pronunciadas, pero non se tratou dun fenómeno illado. Dende que comezou maio os termómetros marcaron temperaturas por enriba dos valores normais para estas semanas da primavera. E o peor está aínda por chegar.

Unha entrada de aire cálido e cargado de po procedente do Sahara elevará a partir de hoxe aínda máis as temperaturas en toda España e podería deixará o mercurio por enriba dos 35ºC en case toda a metade sur peninsular, segundo as previsións de Aemet. E nalgunhas cidades como Valencia, Sevilla ou Zaragoza, entre outras, podería superar os 40ºC.

«Estas temperaturas son de verán», asegura a este diario Ana Casals, voceiro de Aemet. «Dende que empezou o mes de maio está a ir moita calor. Pero este mércores pódense superar os 40 graos en varias zonas das concas do Guadalquivir e do Ebro», di Casals.

O solar impulse II atrasa o seu vo sobre o pacífico pola meteoroloxía

O avión Soar Impulse II, que se encontra en China dentro do seu intento por ser o primeiro en dar a volta ao mundo movido por enerxías alternativas, atrasou a súa próxima etapa, o primeiro voo sobe o Océano Pacífico dun aparato desas características, debido ás condicións meteorolóxicas.

Segundo aparece este martes no portal oficial do proxecto, a aeronave, que aterrou o pasado día 21 en Nankín (a 300 quilómetros ao norte de Shanghái), procedente da cidade tamén chinesa de Chongqing, a 1.200 quilómetros de distancia, que cubriu en 17 horas, non despegará cara a Hawai, a súa próxima escala, como moi pronto ata o próximo venres 9 de maio.

Segundo Bertrand Piccard, un dos dous pilotos suízos do aparato, de feito pode que o Soar Impulse II tarde aínda máis do esperado en poder volver despegar. A viaxe entre Nankín e Hawai, que durará uns cinco días e é unha das partes máis duras da volta ao mundo, pode que non sexa posible "ata o fin de semana ou a semana próxima, ou pode que máis tarde, nun par de semanas", manifestou este martes Piccard á axencia oficial Xinhua.

A próxima etapa, de 8.000 quilómetros, é a máis longa das 12 que compoñen a ruta da súa volta ao mundo, polo que esixe un longo período de ceos despexados e un clima apracible, mentres que as predicións meteorolóxicas sinalan a formación de posibles tifóns nesa parte do océano durante a semana que vén.

                  

Unha misteriosa masa de auga quente no pacífico

Nos últimos meses centos de crías de león mariño apareceron enfermas e famentas nas praias de California, na costa oeste de Estados Unidos, colapsando os centros de rescate de animais.

Os científicos levan tempo tratando de descubrir que esta facendo que estas crías se separen das súas nais a un idade na que non poden alimentarse por si mesmas.

Agora, investigadores da Universidade de Washington publicaron un estudo no que se dá unha explicación a este fenómeno.

Trátase dunha enorme masa de auga quente duns 1.600 quilómetros de lonxitude e uns 90 metros de profundidade que se estende ao longo da costa oeste de Norteamérica, dende Alasca ata México.

Esta acumulación de auga cuxa temperatura nalgúns lugares é uns 2.7 º C superior á media foi bautizada como "a mancha" (the blob, en inglés)


)

O hubble cumple 25 anos

O telescopio espacial Hubble, unha lenda viva para os astrónomos, cumpre agora 25 anos, dende que foi lanzado ao espazo o 24 de abril de 1990. A do Hubble é unha historia de éxitos enchida de dificultades e retos, dende o seu mesmo lanzamento, en 1990, con atraso debido ao accidente do Challenger (1986) que aprazou todas as misións dos transbordadores da NASA, ata o defecto do espello principal do telescopio descuberto cando xa estaba en órbita e sen posibilidade de cambialo.

Por qué os mosquitos prefiren picar a algunhas persoas ?

  Moita xente sospeita que o seu sangue ten un bouquet moi especial para os mosquitos porque amencen cubertos de picaduras mentres aos seus compañeiros de cuarto nin lles tocan. Para estas persoas, a boa noticia é que os científicos están un paso máis preto de saber por que sofren tantas picadas; a mala, que os seus fillos herederán este calvario. Porque segundo un estudo que se coñece hoxe, a nosa xenética sería o factor determinante na elección de menú dos mosquitos. A importancia deste asunto, nun mundo no que millóns de persoas morren por enfermidades transmitidas por estes insectos, vai moito máis alá do martirio de molestas noites de verán.

  A clave para o achado foron case corenta parellas de xemelgas ás que se expuxo á picadura dos mosquitos. Destas, 18 eran xemelgas idénticas -que comparten o 100% dos seus xenes- e 19 xemelgas, para comprobar se a súa xenética determinaba o comportamento dos mosquitos. Os mosquitos si mostraron preferencia entre algunha das xemelgas, mentres que elixían co mesmo interese as xemelgas idénticas, o cal indica que aí podería estar a clave. A conclusión é moi clara, segundo os científicos das universidades de Londres, Florida e Nottingham que realizaron o estudo: "Os nosos resultados demostran un compoñente xenético subxacente ao tipo de olor humano, unha diferenza xenética que é detectable polos mosquitos a través do noso olor e que se utiliza durante a selección da persoa,".

O primeiro robot en entrar en Fukushima morre en 3 horas .

A empresa xaponesa responsable da central nuclear de Fukushimaadmitiu que os niveis de radiación actuais nun dos reactores afectados polo desastre do 2011 seguen sendo tan altos que representan a morte para un ser humano en menos dunha hora de exposición.

A conclusión alcanzouse tras o experimento que se realizou o pasado fin de semana -o primeiro da súa clase- cun robot ao que se introduciu no reactor número 1 do recinto e que gravou imaxes inéditas do lugar, baixo a dirección dun equipo de máis de 40 expertos.

A propia máquina non puido soportar as inxentes doses de radiactividade ás que se viu sometida, malia que foi deseñada expresamente para a devandita misión. Pensábase que podía durar ata 10 horas, pero deixou de responder ás 3 horas.

O robot tivo que ser abandonado na vasilla de contención do reactor -un dos tres que quedaron destruídos no suceso de marzo do 2011- despois de percorrer só 15 metros, segundo admitiuTepco, a firma nipoa propietaria de Fukushima.

As medicións do aparato non deixaban dúbida do inxente perigo que aínda representa esa estrutura e oscilaron entre os 7 e ata 9,7 Sievert (SV, a unidade de medición da radiación) por hora, con picos superiores mesmo a esas cifras.

O noso cerebro funciona como internet

Un grupo de especialistas en «conectrónica», disciplina que trata de afondar no funcionamento do cerebro baseándose na súa estrutura, acaba de descubrir que, sorprendentemente, as conexións cerebrais funcionan e organízanse dun modo moi parecido a como o fai Internet. O achado publícase hoxe en Proceedings of the National Academy of Sciences.

Durante anos, os científicos que estudan o cerebro fixáronse caseexcusivamente no que podían ver: lóbulos cerebrais, sucos, dobras... Agora, non obstante, e grazas a un esquema máis completo de como as neuronas se conectan unhas a outras, os investigadores puideron descubrir a existencia de auténticas «redes de área local» neuronais, aniñadas unhas dentro doutras como cunchas.

«A codia cerebral é como un Internet en miniatura -afirma Larry Swanson, da Universidade do Sur de California e un dos autores do estudo- Internet ten innumerables redes de área local que logo se conecta coas redes rexionais máis grandes e en última instancia coa columna vertebral de Internet. O cerebro funciona dun xeito similar».